කැඩපත

අනුන් ගැන නොව ,තමන් හඳුනා ගැනීමට.

කැඩපත

අනුන් ගැන නොව ,තමන් හඳුනා ගැනීමට.

Wednesday 14 May 2014

මිරිඟුව

වෙසක් දාට පායන හඳ
වෙනදට වඩා හරි එළියයි
ඒ එළියෙන් කඩුපුල් මල්
රන් පැළදුම් සේ බබළයි

රන් පාටයි , මුදු සුවඳයි
මද පවනේ මිහිර මවයි
කඩුපුල්මල් සුවඳ හමන
රන් පාට රන් දෙව්ලියක්
සිත් අහසේ දඟ කරයි  

නිල්මිණි නෙතු යුගට  ඇගේ
රන් සඳ කැළුමන් පැරදේ
දිමුතු දසන් පිරි සිනහව
සලිත කරයි හද මාගේ

සුදු මුහුණයි ඉඟි බිඟියයි
මගේ දෑස වශී කරයි
මෙතරම් ලස්සන කිසිදින
කිසි මලෙකත් නැහැ දුටුවේ

තාලෙට සැලෙනා ඇහිපිය
මගේ හිතට කථා කියයි
බලා හිදින්නම් ඔබ දෙස
කල්ප ගණන් වුවද ඉතිං

ඔය බැල්මේ එළිය දිගේ
මගේ හිත භාවනා කරයි
දකිනා මොහොතක් පාසා
පියවි ලොවින් බැහැරට යයි

ඔය දෑතින් අල්ලාගෙන
සරසවියේ පිය නගන්න
නිල්නේතු දෙස බලන් ඉන්න
හැමදාමත් ආසයි මම

නෙත් කැළුමන් විහිදා ඔබ
මගේ වෙලා හිනැහෙන හැටි
හැමදාමත් මම දකිනවා
මගේම වූ සිහින ලොවෙදි

පියවි ලොවේ නාවත් නුඹ
මාත් එක්ක පිය නගන්න
දිවි මග නුඹ එක්ක යන්න
ආසාවෙන් හිටියේ මම

දෛවය කළ සරදමකින්
නුඹ නාවත් මාත් එක්ක
මතු ඉපදෙන හැම බවයක
හිමි වෙන්නට පතනවා නුඹ






Sunday 11 May 2014

අම්මා........

ජීවිතයට බොහෝ දෙනා ඒවි
බොහෝ දෙනා යාවි 
නමුත් එදා මෙදා තුර ......
නොවෙනස්ව නොවඩුව ලැබුණු
එකම ආදරය
ඔබෙන් ලද ආදරයයි
මා දයාඹර අම්මේ............
මේ පදවැල් ඔබ වෙනුවෙනි.........





අඳුරු මංපෙත් විවර කරමින්
පාර කිව මන හැම දිනේ......
දුගුණ ඇත්නම් එහැම දුරලා 
සුගුණ මතුකළ මැන මගේ.....

උපදින්නටත් පෙර සිටන් මා කුස දරාගෙන ආදරෙන්
උතුම් කරුණා සිසිළ දුන්නා නුඹගේ කුස තුළ සිටියදිත් ....
කවා පොවමින් සවිය ඇත්තෙක් කළේ අපමණ සෙනෙහසින්
එහෙත් ඔබ මට ඕවා දුන්නේ උතුම් මිනිසෙක් වන ලෙසින්.....

කුසට අහරක් නැතත් ඔබහට 
රසින් මගේ කුස පුරවමින් ....
එදා නුඹ නිති කඳුළු සැලුවේ
මගේ මුවට සිනහව දෙමින්..... 

උතුම් කරුණා මෙත් උපේක්ඛා 
මාහට පැළදු අනුහසින්...
නිවන් දක්නට තවත් පින් කීම
බුදු බව ලැබේවා මිදෙමින් දුකින්....

නොනිමි සසරේ රුදුරු කතරේ
මා සැරිසරනා හැම භවේ....
මගේ මව වී මග කියනු මැන
නිවන් දක්නා තෙක් ලොවේ...